هیچ کس ویرانیم را حس نکرد...
وسعت تنهایی ام را حس نکرد ...
در میان خنده ها تلخ من ....
گریه ی پنهانی ام را حس نکرد ....
در هجوم لحظه های بی کسی ....
درد بی کس ماندنم را حس نکرد .....
انکه با آغاز من مانوس بود ....
لحظه ی پایانی ام را حس نکرد ....
نظرات شما عزیزان:
جمعه 18 مرداد 1392برچسب:, |